Rodzina często nie mają czas, aby zająć się osobą starszą czy chorą osobą, dlatego dobrze jest pomyśleć o miejscach typu . Opieka oraz doświadczony personel w większości z nich jest dobra.Gdy sami nie możemy już zająć się dziadkiem, czy babcią
Opieka nad osobą starszą to spore wyzwanie i na pewno trzeba mieć do tego dryg, oraz morze cierpliwości. Jest to trudne i wymagające zajęcie, ponieważ z seniorem jak z dzieckiem, tylko takim większym i bardziej marudnym. Dlatego też nie każdy może i nie każdy powinien zajmować się starszą osobą.
Prywatne wizyty opiekunek mogą być dość drogie, jednak czasami nie mamy innego wyjścia i jako rodzina musimy zapewnić naszej babci, czy dziadkowi jak najlepszą opiekę. Sporo takich opiekunek posiada jeszcze wykształcenie pielęgniarskie i to właśnie takiej osoby powinniśmy szukać. Oprócz tego warto zapytać samego zainteresowanego, czy dana opieka mu odpowiada, czy nie.
O pielęgniarce społecznej
Pielęgniarka społeczna ? pielęgniarka przygotowana w zakresie pracy socjalnej, współdziałająca w polepszaniu warunków zdrowotnych, w których funkcjonuje człowiek. Jej działania mają charakter pielęgnacyjno-opiekuńczy i społeczno-wychowawczy.
Działalność pielęgniarki społecznej dotyczy pielęgnowania zdrowia, zapobiegania chorobom i inwalidztwu, opieki nad obłożnie i przewlekle chorymi w domu, opieki nad niemowlęciem, kobietą w ciąży, matką karmiącą, osobami starymi i niedołężnymi. Występuje ona m.in. do różnych instytucji w imieniu pacjenta lub na jego prośbę oraz pomaga w umieszczeniu przewlekle chorych na oddziałach opieki długoterminowej. Do zadań pielęgniarki społecznej należy także m.in.:
udzielenie rodzinie chorego (lub opiekunom) informacji dotyczących postępowania z przewlekle lub obłożnie chorym, kalekim lub nieuleczalnie chorym pacjentem (opartych na zaleceniach lekarza leczącego);
zapewnienie pacjentom bezdomnym ubrania, miejsca pobytu (m.in. w schronisku, noclegowni, domu pomocy społecznej, domu samotnej matki, oddziale dla przewlekle chorych lub opieki długoterminowej) oraz pochówku (w razie zgonu);
występowanie do sądu rodzinnego o skierowanie dzieci pozbawionych opieki domowej do placówki opiekuńczo-wychowawczej;
kontrola środowiska chorego (warunków mieszkaniowych i rodzinnych) mająca zapewnić mu pomoc lub skierowanie w odpowiedniej placówki (m.in. domu pomocy społecznej lub zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego);
pomoc w stworzeniu warunków do odbycia połogu samotnym matkom po wypisaniu ich ze szpitala;
pomoc w adopcji (m.in. przewiezienie dziecka do rodziny zastępczej lub oddziału proadopcynego).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pielęgniarka_społeczna
Problematyczny senior
Przy zajmowaniu się osobą starszą cierpliwość może być niezbędną cechą charakteru. Należy pamiętać, ze kiedy ktoś cierpi może stać się zgryźliwy i zacząć obrażać osoby w swoim otoczeniu. To samo tyczy się seniorów, którzy jeszcze dodatkowo mogą się źle czuć psychicznie i dają o tym znać poprzez niewybredne komentarza lub niechęć do jakiejkolwiek współpracy. Dlatego wskazane jest, aby osoby zajmujące się starszymi osobami miały anielską wręcz cierpliwość.
Najlepszą metoda na zrzędzącego staruszka może być próba zaprzyjaźnienia się z nim. Kiedy uda nam się to osiągnąć to nie tylko praca z nim będzie znacznie bardziej przyjemna, ale i jego pobyt w ośrodku będzie znacznie bardziej dobroczynny. Można się nieźle zdziwić jak bardzo stan psychiczny ma dobry wpływ na fizyczny.