Ogólny schemat budowy
Wymiennik płytowy
Ogólny schemat budowy tego typu wymiennika jest zawsze podobny ? składa się on z rzędu płyt, pomiędzy którymi przepływają płyny wymieniając ciepło pomiędzy sobą. Nie jest on tak uniwersalny, jak wymiennik płaszczowo-rurowy. Wynika to m.in. z:
złożonej budowy utrudniającej obliczenia i konstrukcję
stosunkowo dużego spadku ciśnienia
możliwości zastosowania w ograniczonym zakresie ciśnień
możliwość wystąpienia nieszczelności, skutkiem której jest emisja płynów do atmosfery
ograniczona liczba materiałów (wynikająca z konieczności formowania płyt).
Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość łatwego czyszczenia oraz możliwości zmiany rozmiarów wymiennika poprzez dodawanie lub usuwanie płyt. Wymienniki takie znajdują zastosowanie w systemach, które wymagają regularnego czyszczenia, np. w systemach chłodniczych (gdzie woda chłodząca wytrąca kamień), przemyśle mleczarskim (gdzie w wymienniku odkładają się zanieczyszczenia biologiczne) oraz przemyśle farmaceutycznym1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a
Grzejniki gazowe
Rodzaje grzejników
Grzejniki gazowe
Czerpią energię z gazu. Stosowane są rzadko.
Wady i zalety:
Znikome zanieczyszczenie powietrza na zewnątrz budynku.
Dosyć wysoki koszt ogrzewania (ale niższy niż elektryczne).
Konieczność zapewnienia ciągu kominowego spalinowego.
Wysoki komfort użytkowania.
Możliwość szybkiego włączenia lub wyłączenia o dowolnej porze.
Grzejniki gazowe metalowe (żeliwne, lub z innego metalu)
Wady i zalety:
Silne nagrzewanie się powierzchni grzejnika (możliwość poparzenia).
Szybkie stygnięcie po zgaszeniu gazu.
Szybkie nagrzewanie się pomieszczeń.
Nierówna temperatura w pomieszczeniu (przy grzejniku upał, z dala ? chłód).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ogrzewanie
Rodzaje centralnego ogrzewania uniwersyteckiego
Rodzaje centralnego ogrzewania zamontowanego na uniwersytetach mogą być różne w zależności od daty ich powstania oraz ich wielkości. Rzadziej zdarzają się uniwersytety ogrzewane węglem i drzewem, najczęściej są one podłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej lub posiadają własne ogrzewanie gazowe czy elektryczne. Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego zazwyczaj dokonywana jest w okresie wakacyjnym, kiedy studenci i większość pracowników przebywa na wakacjach. Może być ono także jeszcze raz sprawdzane przed rozpoczęciem okresu grzewczego, a obsługiwane jest przez uniwersyteckich konserwatorów. Do ich zadań będzie należało włączanie takiego ogrzewania i regulowanie wytwarzaną temperaturą.